"Barack Hussein Obama is de eerste Amerikaanse president die ingezworen werd zonder zijn hand op de Bijbel te plaatsen, de eerste voor wie een kopie van een afgodentempel uit de oudheid werd opgericht (die in de Bijbel de 'troon van Satan' wordt genoemd), de eerste die ongestraft tegenover tienduizenden Duitsers een quasi-achtige Hitlergroet kon brengen, en tevens de eerste die openlijk de langdurige Joods-Christelijke traditionele grondslag van de VS ontkende, en onlangs -geheel tegen de feiten in- tegenover het wereldpubliek beweerde dat Amerika 'één van de grootste moslimlanden ter wereld' is.
Obama's eed zonder Bijbel
Bij de inaugurele ceremonie plaatst de (nieuwe) Amerikaanse president traditiegetrouw zijn hand op de Bijbel, en zweert hij 'getrouw het ambt van President van Verenigde Staten uit te voeren... zo helpe mij God.' Maar Obama, die deze ceremonie moest overdoen nadat het woord 'getrouw' tijdens de officiële inauguratie in de verkeerde volgorde werd gezegd, legde de volgende dag de eed af in de kaartenkamer van het Witte Huis. De verzamelde pers en een aantal assistenten zagen vervolgens, hoe Obama opnieuw ingezworen werd, maar deze keer zónder gebruik van de Bijbel.
Dat insinueert niet alleen dat het gebruik van de Bijbel tijdens inauguraties feitelijk niet meer dan show is, maar ook dat de eed die Barack Hussein Obama aflegde, Bijbels ongeldig was.
De gemiddelde persoon zal daar mogelijk zijn schouders over ophalen, maar dit feit was van enorme betekenis voor de geheime genootschappen achter de schermen. Groeperingen zoals de Vrijmetselaars (die Obama eer bewezen met de eerste inaugurele stijldansavond ooit, gehouden in Washington DC, op 20 januari 2009) hechten de grootst mogelijke mystieke waarde aan rituelen, gebaren, het gebruik van boeken zoals de Bijbel, en door staatshoofden afgelegde eden. Daarom wordt alles wat zij doen uitgevoerd door middel van specifieke rituelen, inwijdingen en gebruiken.
In deel 5 bespraken we, hoe bepaalde 'hemelse' krachten -inclusief bovennatuurlijke machten- gemanipuleerd, gebonden en ontbonden kunnen worden, zodat zegeningen en vervloekingen -na het correct afleggen van de juiste eed of vloek- daadwerkelijk 'uitgevoerd' worden. Het breken van zo'n eed kan in hun ogen ernstige gevolgen hebben. Omdat occultisten en leden van geheime genootschappen dit niet lichtvaardig opvatten, zullen ze nauwelijks geloofd hebben dat het zuiver toeval was dat de eed die door een Amerikaanse president werd afgelegd -één van de meest heilige Amerikaanse tradities-, zo gemakkelijk de mist in ging, en later 'gewoon' weer overgedaan werd.
Het begin van deze eed 'Ik zweer plechtig' is namelijk een spirituele verklaring. Het woord 'plechtig' betekent het aanroepen van een religieuze bekrachtiging, een smeekbede om een goddelijk getuigenis, bekrachtiging en zegen over het bindende karakter van de ceremonie, zodat een ambt of plicht naar behoren kan worden uitgevoerd. De eed bindt tevens de persoon eraan, dat hij ten overstaan van 'God' getrouw het verbond zal uitvoeren. Dit is tevens het geval bij andere overheidsdienaren, die een eed moeten afleggen voordat zij een publiek ambt mogen bekleden. Ook getuigen in een rechtszaak moeten 'zweren de waarheid, en niets dan de waarheid' te vertellen.
Deze principes zijn diepgeworteld in het Joods-Christelijke geloof, en ook in de meeste andere religies. Hoewel het onmogelijk is 100% zeker te weten wat de presidentiële eed werkelijk betekende voor Obama, en of de blunder en latere herhaling van de ceremoniemeer was dan alleen maar toeval, was het curieuze en ongepaste voorval voor sommigen op z'n minst verdacht, en zat er een belangrijke verborgen betekenis achter. In het licht van eerdere curieuze handelingen en verklaringen van Barack Obama -die door het grootste deel van de media werden 'gemist' of gebagatelliseerd- werd het wantrouwen over de gang van zaken rondom de inauguratie alleen maar versterkt.
Obama's speech in Berlijn
De opkomst van Barack Obama is echter duidelijk en sterk verbonden met de occulte mythologie, die in de Bijbel als zowel 'profetisch' als 'demonisch' wordt genoemd. Een buitengewoon voorbeeld is de toespraak -met de titel 'De Wereld is Eénsgezind'- die Obama op 24 juli 2008 gaf in Berlijn. De symboliek en de lokatie van deze toespraak werden door niet weinig kenners van occulte geschiedenis opgemerkt. Sommigen, die tot dan toe het op Obama geplakte label 'antichrist' hadden verworpen, herzagen na deze toespraak zelfs hun mening.
Eén van hen was de gerespecteerde Katholieke schrijver Michael O'Brien, bekend vanwege zijn roman 'Father Elijah'. Van leden en bezoekers van zijn website had O'Brien talloze emails en brieven ontvangen met de vraag, of Obama misschien wel eens 'de' Antichrist zou kunnen zijn. Aanvankelijk antwoordde hij hen, dat dit niet mogelijk was. Toen vertelde een vriend van O'Brien over de bijna hypnotiserende speech van Obama in Berlijn, en hoe op de Duitse radio werd verklaard: 'We hebben zojuist geluisterd naar de volgende president van de Verenigde Staten... en de toekomstige president van de Wereld.'
Vanaf dat moment vertoonde Obama een ongewone gelijkenis met de 'Antichrist' uit de roman van O'Brien. Nadat hij diens toespraak in Berlijn een aantal keer had bekeken, publiceerde O'Brien een nieuwsbrief, waarin hij welliswaar aangaf dat hij nog steeds twijfelde of Obama de geprofeteerde heerser in de eindtijd zou worden, maar wel toegaf dat hij nu geloofde dat Obama 'de drager van een dodelijk moreel virus is, inderdaad een soort anti-apostel met ideeën en een agenda, die niet alleen anti-Christelijk zijn, maar ook anti-menselijk.'
O'Brien kwam tot de conclusie, dat Obama heel goed het instrument zou kunnen zijn om de wereld in de 'Grote Verdrukking', de 7 (of 3,5) jaar durende in de Bijbel voorzegde 'eindtijd' te leiden, en -mogelijk nog erger- dat hij in ieder geval de 'geest van de Antichrist' bezat. Na het begin van Obama's presidentsschap wees O'Brien op de talloze binnen- en buitenlandse problemen waar Obama mee te maken zou krijgen, inclusief de oorlogen in Afghanistan en Irak, een mogelijke oorlog tussen Israël en Iran en de wereldwijd instortende financiële systemen.
Volgens O'Brien zouden deze grote obstakels ertoe kunnen leiden, dat Obama bij de volgende verkiezingen verslagen zal worden. Maar -en dat was een duidelijk referentie naar de komst van de Antichrist- 'aan de andere kant zou hij de 'Grote Leider', onderhandelaar en vredestichter kunnen worden, die in de hele wereld steeds meer bewondering zou kunnen gaan afdwingen, als hij het ene na het andere schijnbare onoplosbare probleem zou weten op te lossen.'
Omdat iedere belangrijke publieke politieke gebeurtenis uitvoerig overleg eist over onder andere de symbolische betekenis (van de gekozen vorm, locatie, etc.), was de plek waar Obama zijn speech in Berlijn hield, namelijk vlak voor de Siegessäule (overwinningszuil), een bevestiging van O'Brien's conclusies. De keus voor deze lokatie was, gezien de banden van deze zuil met Adolf Hitler en Nazi-Duitsland, voor zowel geletterde Duitsers als Christenen en Jodenweerzinwekkend.
Aan de andere kant was deze plek op een rare manier juist heel toepasselijk, want precies hier had Hitler zijn Welthauptstadt Germania geprojecteerd, de nieuwe 'hoofdstad van de wereld', van waaruit Hitler over de wereld zou heersen als Duitsland de Tweede Wereldoorlog gewonnen zou hebben. Tijdens de jaren '30 gaf Hitler aan Albert Speer, de belangrijkste architect van het Derde Rijk, de opdracht om deze nieuwe hoofdstad te ontwerpen.
De 'Siegessäule' vormde onderdeel van deze plannen. De bijna 67 meter hoge zuil heeft op de top een goud gevleugelde figuur staan, die Borussia -de vrouwelijke personificatie van Pruisen- en Victoria, de cultgodin van militaire overwinningen, vertegenwoordigt. In 1939 werd de zuil van zijn oorspronkelijke lokatie voor het Reichstag gebouw naar de huidige plek in het Tiergarten -een groot park in het midden van Berlijn- verplaatst. Hier, vlak vóór een (voormalig) Nazi-symbool, gaf Obama zijn beroemde toespraak.
Rainer Brüderle, de vice-voorzitter van de Duitse liberale partij de Vrije Democraten, klaagde hierover in de krant Bild am Sonntag: 'De Siegessäule werd door Adolf Hitler naar zijn huidige plek verhuisd. Hij zag dit als een symbool van Duitse superioriteit, en van de gewonnen oorlogen tegen Denemarken, Oostenrijk en Frankrijk.' Brüderle vroeg zich daarom hardop af 'of Barack Obama wel goed geadviseerd was in zijn keuze voor de Siegessäule, om juist hier een toespraak te houden over zijn visie over een meer samenwerkende wereld.' Andreas Schockenhoff, een andere Duitse politicus, maakte zich er eveneens zorgen over. 'Dit is een problematisch symbool.'
Het was echter duidelijk níet problematisch voor Obama, die er pal voor ging staan, en het Duitse publiek op een manier begroette die op een lugubure manier te vergelijken was met de wijze waarop Adolf Hitler dit deed. Duizenden reageerden door eveneens te salueren, iets dat in de Duitse wet verboden is. Toen Obama zijnpal voor de oorlogsgodin gehouden speech beeindigde, zei hij: 'Met het oog op de toekomst, met een vastbesloten hart, laten we deze geschiedenis herinneren, en gehoor geven aan ons lot, en de wereld opnieuw herscheppen.' Dit is exact wat Hitler aan de Duitsers beloofde, en eveneens exact waarvan hij middels de Siegessäule een blijvende herinnering wilde maken.
Obama en de 'troon van satan'
Van nog groter belang, en niet ver van de plek waar Obama zijn prikkelende toespraak hield, is het Grote Altaar van Zeus in het Pergamon Museum. Volgens diverse nieuwsberichten zou Obama dit Grote Altaar hebben bezocht, een handeling die nog meer aan betekenis wint in het licht van wat hij deed, toen hij in de VS was teruggekeerd. Voordat we dit bespreken kijken we eerst eens goed naar wat de Bijbel in de brief aan de kerk in Pergamos (Pergamum / Pergamom) zegt over dit Altaar van Zeus:
'En schrijf aan de engel der gemeente te Pergamum: Dit zegt Hij, die het tweesnijdende scherpe zwaard heeft: Ik weet, waar gij woont, dáár waar de troon des satans is; en gij houdt vast aan mijn naam en hebt het geloof in Mij niet verloochend, ook niet in de dagen van Antipas, mijn getuige, mijn getrouwe, die gedood werd bij u, waar de satan woont.' (Openbaring 2:12-13)
Wetenschappers identificeren deze 'troon des satans' als het Grote Altaar van Zeus, dat zich destijds in Pergamom bevond. De aanbidding van Zeus was zo belangrijk in het oude Pergamos, dat er voor het 12 meter hoge altaar vaste offers aan hem werden gebracht. Antipas, de eerste leider en martelaar van de vroege Christelijke kerk, zou geslacht zijn op dit altaar, door in het inwendige van het beeld van een stier -het symbool van Zeus- langzaam geroosterd te worden. De in Openbaring 2:13 geschreven zin '...Antipas, mijn getuige, mijn getrouwe, die gedood werd bij u, waar de satan woont,' wordt gezien als de verwijzing naar deze gebeurtenis.
Een kleine 2000 jaar nadat Openbaring 2:13 werd geschreven, verwijderden Duitse archeologen het enorme altaar van Zeus uit de ruïnes van Pergamos, en namen het mee naar Berlijn, waar het gerestaureerd werd als het belangrijkste stuk in het Pergamom Museum. Hitler bewonderde dit altaar zozeer, dat hij er een replica van liet maken, van waaraf hij een aantal van zijn beruchte speeches hield, die veel Duitsers in vervoering brachten.
'Nog eens 75 jaar snel vooruit gespoeld,' schrijft blogger El Gallo. 'Een andere charismatische jonge politicus brengt met een prikkelende toespraak een enorme Duitse menigte in vervoering: Barack Hussein Obama... en bezocht hij het Grote Altaar van Zeus? Aangenomen wordt van wel.'
Of Obama nu wel of niet inspiratie opdeed toen hij de 'troon van satan' in Berlijn bezocht, wat hij deed toen hij terugkeerde in de VS was ronduit verbijsterend. Hij gaf namelijk onmiddellijk de opdracht tot de bouw van een podium met Griekse zuilen, van waaraf hij zijn speech hield toen hij zijn nominatie voor de Democratische Partij accepteerde. Omdat dergelijke Griekse tempels gebouwd werden ter ere van Zeus, en men dacht dat ze dienst deden als woning voor de beschermgod, werd Obama door de Republikeinen belachelijk gemaakt, en spotten ze met hem door te stellen dat hij 'Zeus' op de 'berg Olympus' speelde. Ook werden zijn aanhangers beschuldigd van het 'knielen' voor de 'tempel van Obama'.
De New York Post bracht op 28 augustus 2008 een verhelderende special uit met als kop ' 'O' Mijn God: Dems (Democraten) richten Obama Tempel op'. Blogger Joel Richardson was echter de eerste die opmerkte dat het ontwerp van Obama's podium verdacht veel leek op het Grote Altaar van Zeus. Obama's campagnemedewerkers probeerden dit weg te wuiven door te stellen dat het ontwerp gebaseerd was op de zuilengang van het Witte Huis en het Capitol. 'Maar experts waren het met Richardson eens,' schreeft Gallo. 'Het was een replica van het Grote Altaar van Pergamum.'
Onvoorstelbaar genoeg heeft Obama dus, net als Hitler, de godin Victoria eer bewezen met zijn aanwezigheid en toespraak, en heeft hij daarna -eveneens net als Hitler destijds- de opdracht gegeven om een replica te maken van de in de Bijbel genoemde 'troon van satan', van waaraf hij zijn toespraak hield waarin hij zijn lot als (toen nog mogelijke) toekomstige president van de VS accepteerde.
Obama en de Islamitische Mahdi
Een laatste onthulling maakt wellicht nog duidelijker waarom Obama in de race naar zijn verkiezingsoverwinning zo gefascineerd leek met dergelijke anti-Christelijke symboliek. Een in de Shi'itische Islam heilige Hadith (traditie) wordt voorspeld dat vlak vóor de terugkomst van de Mahdi -de eindtijd verlosser van de Islam- een 'lange zwarte man aan het hoofd van de regering in het Westen zal komen te staan.' Deze leider zal het hoofd zijn van 'het sterkste leger op Aarde', en 'een duidelijk teken' van de derde imam, Hussein, dragen. De profetie concludeert dat 'Shi'iten niet moeten twijfelen dat hij met ons is.'
Is Obama de in deze Islamitische profetie 'beloofde krijger', die de Shi'itische moslims (vooral geconcentreerd in Iran) zal helpen om de wereld te veroveren? Amir Taheri stelt zich eveneens deze vraag in een artikel in Forbes Magazine (oktober 2008). Hij legde uit dat 'Obama's eerste en tweede naam -Barack Hussein- in zowel het Arabisch als het Perzisch 'de zegen van Hussein' betekent'', en dat zijn achternaam 'Obama, geschreven in het Perzische alfabet, leest als O Ba Ma, dat betekent 'hij is met ons' - de magische formule in de Hadith / traditie van Majlisi.'
Op 4 juni 2009 hield Barack Hussein Obama vanuit Caïro een speciale toespraak gericht aan de Moslimwereld. Hij verklaarde dat hij een nieuw tijdperk tussen de VS en de Moslimwereld zou inluiden. Voor de eerste keer kwam Obama rechtstreeks voor zijn Islamitische achtergrond uit, en beweerde hij -abusievelijk of valselijk- dat de Verenigde Staten -waarvan hij eerder openlijk had gezegd dat dit 'geen Christelijk land meer is'- nu 'één van de grootste Moslimlanden in de wereld' is.
De redacteur van Newsweek, Evan Thomas, schreef naar aanleiding van deze speech een verklaring, die door velen wordt gedeeld: 'Obama staat boven het land, boven de wereld - hij is een soort God.'
Zeer interessante informatie die naar mijn mening serieus genomen moet worden.
BeantwoordenVerwijderen